Twee jaar na de aankondiging lanceerde HOI, Instituut voor Media Auditing gistermiddag de methodiek, die het mogelijk moet maken om naast papieren media ook digitale media te tellen. Steeds meer papieren titels verschijnen ook in digitale vorm en de uitgevers willen graag dat dat deel van een titel ook geteld wordt. Sterker nog, sommige titels verdwijnen zelfs van het papieren schap en komen vallen alleen nog maar op de digitale deurmat. Intermediair is onlangs op papier gestopt en gistermiddag maakte Frank Eijken van FD Mediagroep bekend dat er ook bij het FD wordt gesproken over het stopzetten van de papieren editie. Voorlopig gaat dat nog niet gebeuren volgens Eijken, want die papieren editie is nog steeds erg populair bij de ‘boardroomlezers’. Die bepalen voor een groot deel de kwaliteit van het bereik. Die kwaliteit vormt samen met de journalistieke expertise de assets van FD Mediagroep, aldus Eijken. Een switch naar 100% digitaal is vooralsnog dus erg tricky. Overigens heeft FD Mediagroep net een pittige switch achter de rug. Het zette een betaalhek om FD.nl waarmee zo’n 5 ton euries verloren is gegaan. Ondanks het feit dat de kwaliteit van het bereik nog meer omhoog is gegaan, zijn de advertentie-inkomsten niet toegenomen. Het aantal lezers nam af en dat heeft blijkbaar flinke financiële gevolgen gehad.
Lees ook het commentaar van George Bohlander voor aanvullingen/aanpassingen op dit artikel.
Terug naar HOI. Het heeft de digitale ambities uitgebouwd naar het ’tellen’ van replica’s en non-replica’s. Replica’s zijn één-op-één-kopieën van een gedrukte versie. Non-replica’s zijn dat (logisch) niet. Wel moet een non replica gekoppeld zijn aan een printtitel en een printtitel mag maximaal één non-replica opgeven bij HOI. Apps en websites worden nadrukkelijk niet gemeten door HOI. Het lastige is dat zowel apps als websites niet te vatten zijn in een ‘editie’. En dat is toch een belangrijk gegeven als je wilt tellen. Ook als het om non-replica’s gaat. Voor de exacte definities titels, replica’s en non-replica’s verwijs ik graag naar de diverse PDF’s van HOI (elke PDF is een replica van de boekjes die gisteren werden uitgedeeld). Daarin staat uitgebreid beschreven waar een titel en een editie aan moet voldoen om geteld te kunnen worden door HOI.
De kern van het digitaal tellen van HOI zit ‘m in de verschijningsvorm en (non-) gelijkenis die een digitale editie moet hebben met de printvariant. En dat maakt het ook meteen lastig. Want hoe tel je dat? Een stapel tijdschriften kun je tellen, maar een digitale editie die over het net vliegt veel moeilijker. HOI telt weliswaar het aantal gerechtigden dat een editie mag downloaden en lezen, maar de vraag is of dat zuiver is. Bovendien kunnen daar ook papieren abonnees bij zitten die (nog) geen behoefte hebben aan een digitale editie, terwijl ze wel gerechtigd zijn.
Heel benieuwd hoe de eerste cijfers eruit zien straks over Q1 van 2013. Want dan gaat de nieuwe telling in.