Het had de naam van een cabarertduo kunnen zijn, Kluun en Kemper. Beide heren zijn ex-reclamemannen en verdienen hun geld op dit moment met andere activiteiten. Kluun vertelt een triest verhaal via een boek en Kemper doet vrolijke verhaaltjes op het toneel. Overeenkomsten tussen het reclamevak en hetgeen zij nu doen zijn er bijna niet volgens beiden. Kluun: “Vroeger werkte ik voor heel veel klanten en nu heb ik één klant en dat is Kluun.” Richard Kemper geeft een vergelijkbaar antwoord. Hun relaas ademt een zekere creatieve vrijheid uit die groter is dan die bij een reclamebureau. Dat is een verhaal, lijkt me.
Voordat Kluun en Kemper de dag afsloten stonden Dave Tabernal van VKMag en Gerard Driehuis (zelfstandig adviseur en voorheen Tubantia) tegenover elkaar om aan de hand van vier stellingen de verschillen en overeenkomsten tussen bloggen en journalistiek bloot te leggen. En die waren er wel. Al was het alleen maar de waarheidscheck, die bij de blogger nou eenmaal minder grondig is dan bij de journalisten. Wat ik miste in de discussie is de interactiviteit met de lezers. Blogs zijn groot geworden door de interactie met hun bezoekers. Kranten hebben dat veel minder, lees: vrijwel.
Driehuis gaf wel toe dat journalisten opnieuw naar hun vak moeten kijken. “We zijn oude lullen, ingeslapen. We moeten niet meer op nieuws jagen, maar nieuws analyseren. De skoeps liggen bij de nieuwe media.” Een belangrijk aspect is hier de opkomst van de consumer generated news items. Bij VKMag is al 25% afkomstig van lezers/consumenten.